Torres del Paine (Chili)

Hoi!

(Voor de foto´s bij deze tocht zie de serie vóór ´Perito Moreno en het leven in een hostel´)

En na antarctica was ik wel toe aan wat beweging!! En dat heb ik geweten. Eerst met bus naar Puerto Natales en toen samen met een amerikaans meisje (Becky) dat ik had ontmoet besloten om de 5 daagse hike door Torres del Paine te doen. Dat is een natuurgebied in de bergen van Chili. De tocht heet de ¨W¨. En dat is ook precies de route die we wandelen.

Dat betekent eten, tent etc zelf meebrengen. Lol begint met eten inslaan. Gelukkig is Becky ook geen diehard backpacker die overal zo min mogelijk geld wil uitgeven. We besluiten 2 avonden in een refugio te eten en zo ons backpack zo licht mogelijk te houden (en omdat we dan niet hoeven te koken...) en de andere 2 dagen pasta met 2 keer een ander sausje. Zij de tent en ik alle eetspullen (pan, mokken, gasstelletje etc).

7.30 uur worden we opgehaald. Om 12.00 uur zitten we in de Catamaran die ons naar het beginpunt brengt. Zieke, verwende, te zeer aan luxe gewende, Seth uit NY die alleen een spijkerbroek bij zich heeft zit naast me. Daar gaan we! Eerste 4 uur met backpack vallen zwaar, maar ook mee. Na 2 uur komen we uit op een uitkijkpunt waarvandaar van gletsjer Grey kunnen zien. Mooi!! 2 uur later bereiken we de campingsite voor de eerste nacht. Die is schitterend gelegen aan een meer waar je zo uit kunt drinken. Het water voor de hele tocht halen we gewoon uit meertjes en stroompjes. Dit water is zo zuiver dat je er niet ziek van wordt!!! Daar ontmoeten we de duitse Sybil en Helena en de chileense Gustavo en Antonio. De tent zetten we zonder ruzie en zelfs met lol op. Dat zit wel goed deze 5 dagen. Bij het eten blijkt dat we toch nog groentjes zijn, want we zijn vergeten vuur mee te nemen om ons gaspitje aan te steken... aih niet onbelangrijk tijdens camperen.. gelukkig zijn er velen die ons daarbij willen helpen. Aangezien we voorbereid waren op 5 dagen zonder douche besluit ik meteen van de gelegenheid gebruik te maken van de douche die er toch is. Heerlijk na een dagje zweten. Vroeg naar bed. De sfeer in de bergen is supergoed. Iedereen zegt elkaar bij het passeren gedag en regelmatig (helaas te vaak) hoor ik achter me de inmiddels bekende woorden ¨¿puedo pasar?¨,¨mag ik passeren?¨

2e dag moeten we terug naar beginpunt dat heb je met een W. Eerste dag links omhoog gelopen en 2e dag links naar beneden en door naar middelste onderstuk van de W. We willen slapen op een campingsite die officieel gesloten is, maar wagen het er toch op. Tijdens deze toch geweldige uitzichten en mooie paden. We weten na 7 uur lopen de ranger te overtuigen dat we echt geen 2 uur meer kunnen doorlopen naar de volgende campingsite en mogen blijven als we onze tent uit het zicht opzetten. Geen enkele voorziening, dus behoeftes achter een boom... Zieke Seth heeft inmiddels ook last van muggenbulten en blaren.. die arme jongen...

3e dag lopen we zonder bepakking het middelste stuk van de W op en neer. Het gaat stijl omhoog over rotsblokken en daarna door bomen, blubber, rotsen, 15 meter omhoog en dan weer 15 meter naar beneden en dat een km lang. Oef. Maar het uitzicht is het waard!! We genieten! Ook de stukken ijs die van de gletsjer aan de andere kant van de vallei omlaag vallen maken een overweldigend geluid en geven een mooi plaatje. En inmiddels ben ik een grote fan van wandelstokken!! Vooral bergop stijl en bergaf helpt het om druk van je benen en knieen af te halen. Teruggekomen bij de campingsite van de 2e nacht pakken we onze backpack en lopen we 3 uur op naar de campingsite voor de 3e nacht. Precies op dat moment gaat het regenen! Aih!. Niet gepland! We zitten erdoorheen, maar zetten door. Overal blubber, backpack doorweekt, maar uitrusting droog dankzij de vele vuilniszakken waarin we alles hebben ingepakt. In het begin probeer je nog modder en plassen te ontwijken, maar na enige tijd banjer ik er gewoon doorheen. Thanks to the man who invented Goretex! Wandeling is wererom prachtig. We zijn gesloopt als we aankomen, maar voelen ons superstoer. De spullen van Seth zijn nat en hij is ook nog zijn handschoenen kwijt en zijn backpack doet pijn op zijn rug.. ahh.. 4e dag wordt het zwaarst dus opnieuw vroeg naar bed onder het genot van een prachtige sterrenhemel.

4e dag eerst goed ontbijt en vertrekken om 10.00 uur. We weten dat we een stukje kunnen afsnijden! Het wachten en steeds maar kijken of we de ¨niet officiele¨ afslag niet missen neemt veel tijd in beslag. We besluiten vooral te genieten en zien wel. En dan op die 4e legendarische dag gebeurt het onverwachte.. ik moet eraan geloven... Ik mag ein-de-lijk zelf het inmiddels zo bekende zinnetje uitspreken ¨¿puedo pasar?¨ mag ik passeren? Wauw, ik voel me een echte doorgewinterde hiker. Ik haal in ipv ingehaald te worden!! Het is superzwaar omhoog en om niet teveel af te koelen besluit ik tot weinig pauzes en constant tempo. We halen het! Dan 1,5 uur rust en nog 1,5 uur wandelen naar de volgende campingsite waar we deze avond willen aankomen om op 1 uur van de top te zitten voor de beroemde zonsopgang. Volgens de Chilenen is het 1,5 uur vlak, maar we komen er al snel achter dat zij het vlak noemen als het niet aaneengesloten stijgend is!! Totaal nog 150 meter klim met de hele tijd op en af en op en op en op en zei ik al op. F..K! Dan zijn we er en eten... pasta en zetten voor de laatste keer onze tent op. Boven gekomen horen we dat Seth heeft opgegeven...

5e dag staan we om 5.00 uur op voor vertrek om 5.30 voor een a-ma-zing zonsopkomst, zo werd ons tenminste verteld. Nu ben ik al geen ochtendmens en om dan zo uit je tent te rollen en een berg op te lopen die zo ontzettend stijl is maakt dat ik iets te veel gvd en F..K en ¨is dit nu vakantie¨ en ¨mooi he... alles¨ laat vallen. Gelukkig klagen de anderen ook steen en been, maar we komen wel bij de top na een uur in het donker met minizaklampjes (bedankt Cindy). De zonsopgang is niet half zo mooi als verwacht maar we genieten van het feit dat we het hoogste punt gehaald hebben en nu alleen nog omlaag hoeven (wat overigens ook behoorlijk zwaar kan zijn). Het is prachtig zonnig weer en terug in de bus slaap ik. De douche terug in het hostel is geweldig en aangezien er vele op het punt van vertrekken staan kan ik ze allemaal vervelen met mijn avontuur en tips. Morgenochtend vertrek ik naar El Calafate voor de beroemde Perito Mereno gletsjer.

Liefs Marlies

Het verhaal bij Antarctica

Dag allemaal,

Heb echt even moeten bijkomen van de indrukwekkende reis naar Antarctica. Veel mensen hebben al de foto´s gezien en het is leuk om te zien dat iedereen zoveel interesse heeft. Heb een tijdje nagedacht over hoe ik kort en krachtig kan vertellen hoe Antarctica is, maar dat lukt gewoon niet. De foto´s spreken voor zich en ik dacht ik vertel gewoon 1 of 2 dagen van het geheel, zodat jullie een beeld krijgen van hoe het gaat.

De dag begint elke ochtend om 7.00 uur met ¨good morning friends and neighbours¨ door de luidspreker. Tijd om wakker te worden. Half 8 ontbijt en meestal rond 9.30 uur 1e landing. Dat is als je van het schip afgaat in Zodiac´s of in mijn geval ervoor kiest om te gaan kayakken. Bij elke landing had ik de keus en dat was soms best lastig. Kies ik voor die pinguinkolonie of kies ik voor een ongelovelijk mooie tocht over het water? Uiteindelijk heb ik 50-50 gedaan. Als ik besloot om te gaan kayakken, dan trek je een drysuit aan. Dat houdt je droog als je in het water valt, want is bij de armen en nek afgesloten in voor de rest 1 geheel. Voor een landing kleed je je vooral heel erg warm en in lagen, want dan kun je altijd nog iets uittrekken.

Je moet door een speciaal bad als je antarctica opgaat en daarna afkomt. Zo zijn ze er zeker van dat je geen ziektes, bacteries etc meeneemt aan land. Ook zijn ze erg voorzichtig met tissues etc. Je mag absoluut niks achterlaten daar. Dat is bijna gelukt, op de zonnebril van Xander na dan...

De ochtend in een kayak is altijd een tocht en meestal ga je op zoek naar wildlife. Dat betekent walvissen, zeehonden, pinguins en soms vogels. Verder geniet je van de natuur om je heen. De gletsjers, het zeeijs, de ijsbergen. Zo is het een paar keer voorgekomen dat er opeens op anderhalve meter afstand een zeehond aan de oppervlakte kwam om gedag te zeggen. De eerste keer best eng, maar daarna een geweldige ervaring. Ook walvissen van 15 meter, waarvan de begeleiding me had verzekerd dat ze niet omhoog komen om adem te halen daar waar ik net met mijn kayak uithang. Gelukkig!

Als ik niet ging kayakken dan deed ik een landing in een zodiac boot wat meestal 2 uur cruisen in de zodiac is op zoek naar wildlife en 2 uur landing op antarctica met de mogelijkheid om een kleine berg te beklimmen en door de sneeuw naar beneden te glijden (mijn specialiteit), te wandelen tussen pinguins en gewoon alles van heel dichtbij mee te maken.

Na de ochtendlanding was het tijd voor de lunch die altijd net als het avondeten uit 3 gangen bestond. Echt aan eten geen tekort, aan beweging wel, dus tja... Ondertussen vaart het schip een paar uur verder en kom je uit op een nieuwe plaats waar ´s middags hetzelfde ritueel plaatsvindt. In totaal hebben we 6 dagen landingen kunnen maken. Op dagen dat er geen landing mogelijk is omdat we aan het varen zijn worden er lezingen gegeven. Over pinguins, zeehonden, walvissen, maar ook over b.v fotograferen op de zuidpool. Dat met al het sneeuw, ijs, bijzonder licht etc best lastig is. De beste tips waren shoot a lot en be prepared. Je wilt niet dat je zonder batterij zit als net die walvis naast je boot gedag komt zeggen.

En verder, ´s avonds eten we laat en hangen we in de louche of bar. Mijn verjaardag is heel uitgebreid gevierd dankzij mijn nieuwe amerikaanse en engelse vrienden die me 32 uur of fun hebben gegeven. Het was de reis van mijn leven!!

Voor de geinteresseerden nog een paar feitjes over Antarctica:

- Antarctica is groter dan Europa.

-De koudste temperatuur ooit gemeten op aarde was in Vostok (onderzoekstation) en was -89 graden op 21 july 1983

- de grootste gletsjer van de wereld ligt op oost antarctica en is 96 km breed en 400 km lang.

- de grootste ijsberg die ooit is afgebroken van een gletsjer is 294 km lang en 37 km breed.

- Antarctica heeft geen permanente bewoners, alleen onderzoekers die soms voor meerdere jaren in een onderzoeksstation verblijven.

Mijn hoogtepunten:

- het passeren van de zuidpoolcirkel

- camperen op de zuidpool

- Lemairekanaal bij zonsondergang!!

- zuidpooldip

- kayakken tussen de zeehonden en ijsbergen

- pinguins, zeehonden en walvissen op 2 meter afstand

-32 uur fun! Of eigenlijk 15 dagen fun...

Vanaf nu ga ik weer omhoog langs de grens van Chili en Argentinie en hou jullie op de hoogte!

xx marlies

Vlak voordat je eraf valt....

Ushuaia (het einde van de wereld, el fin del mundo!)

Na te gekke laatste dagen im BA ben ik afgelopen weekend naar Ushuaia gevlogen.Het zuidelijkste nog bewoonde gedeelte van deze aarde! Het leven uit een backpack begint nu echt. Slapen met 6 man op een kamer en hopen dat niemand snurkt….

In Ushuaia eerste dag helemaal moeten bijkomen van laatste nacht in BA. 2e dag lekker gewandeld door de haven en ´s middags op advies van 1 van die gasten van het hostel nog een glaciar bezocht. Moest daarvoor eerst een stukje met de taxi omhoog. Dat of met het stoeltjesliftje omhoog, maar iedereen had me al gezegd dat die voor watjes was, dus stoer als ik ben ging ik omhoog lopen. Echter geen boek vertelde me dat ik na die piste die ik omhoog was gelopen nog een uur te gaan had. En het was niet vlak ofzo… Dus ik op zoek naar die gletsjer en elke keer als ik weer een volgende bocht nam hoopte ik op dat geweldige uitzicht. Na een uur lopen hield het pad op en heb ik samen met een Braziliaan in een deuk gelegen om wat ze hier gletsjer normen! Wat sneeuw, ijs en noem het een glaciar! Het had elk willekeurig dorp in een skigebied in Frankrijk kunnen zijn. Haha. Wel een mooie wandeling gehad van 4 uur, waarvan 1,5 uur omhoog. Totaal 600 meter geklommen en 1000 afgedaald.

Vandaag ga ik met die Braziliaan naar het nationale park en dan begint vandaag ook mijn reis naar Antarctica. Echter de boot vertrekt pas morgen.

Dus volgende verhaal en foto´s als ik de reis van mijn leven heb gehad!!!!

na de eerste dagen....

Dag allemaal!

Na de eerste dagen is er veel veranderd hier. Heb veel ontdekt en veel gedaan. Natuurlijk veel te veel om allemaal apart te beschrijven, maar ik zal zoveel mogelijk foto's met korte toelichting plaatsen.

Op zaterdag de 18e plan ik een fietstour voor mezelf. Helaas blijkt het adres in de Lonely Planet inmiddels een supermarkt ipv een fietsverhuur bedrijf en de medewerkers weten me niet veel meer te vertellen, dan kijk eens om de hoek van de straat, misschien zitten ze daar..?? Ik wandel maar verder en kom uit in San Telmo. Dit is de wijk van de Tango. Op een pleintje in deze wijk wordt een show gegeven (zie filmpje). Heel leuk om mee te maken. Daarna doe ik alsnog een fietstour nadat ik wat fietsers heb aangehouden en een visitekaartje heb gehad. Tijdens de tour verlies/vergeet (of geef ik weg zoalssommigen zouden zeggen) mijn helm. Gelukkig doen ze niet moeilijk. De tour is heel leuk. Gaat o.a. langs Boca. Deze wijk is bekend vw de vele gekleurde huizen en natuurlijk de voetbalclub Bocajuniors.

In mijn 2e week les komen er 4 nieuwe studenten. Anja en Bassie uit Duitsland en Carin en Marieke uit Nijmegen. We leren elkaar snel beter kennen en gaan er 's middags en 's avonds op uit. Beleven het nachtleven, drinken mate (dat is argentijns voor erg vieze thee) entragos (cocktails)en lachen veel. We plannen een trip naar Foz de Iguazu. Dat is 20 uur met de bus. Net zoiets als voor 2 dagen naar Salou met de bus. Al is Salou natuurlijk niet te vergelijken met Iguazu...!! Wezijn afgelopenvrijdagmiddagvertrokken enmaandagmiddag weer teruggekomen. Vantevoren een gek plan, maar achteraf gezien is het het allemaal waard geweest!! Kijk maar naar de foto's en fimpjes. Iguazu is een nationaal park met heel veel watervallen. Je kunt Garganta del Diablo (de grootste) vanaf de Argentijnse kant en vanaf de Brazilliaanse kant bekijken. Het is ontzettend indrukwekkend. Er komt geen einde aan de watervallen.... Het geluid van die hoeveelheid water dat naar beneden klettert is echt onwijs! We beginnen de dag met een dip onder een waterval. Met een speedboot eerst 6 kilometer stroomopwaarts en foto's nemen. Dan alles in een waterdichte zak alles dat droog moet blijven en dan met boot en al onder een waterval door. Op de foto's zie je dat ik een regenjas draag, maar dat was echt zinloos. Water gaat waar het niet gaan kan... Was echt he-le-maal kleddernat. Wel echt te gek! Een Kaaiman gezien in het park en gelukkig de jaguars misgelopen.

Hier stop ik mijn verhaal maar weer. Nog een paar dagen in BA en dan op naar het zuiden. Waarschijnlijk na Antarctica meer verhalen en foto's!

Liefs Marlies

PS vind het heel erg leuk om jullie reacties te lezen! Bedankt!

Eerste dagen in Buenos Aires

Hola amigos!

Zoals beloofd en door enkele al gevraagd stuur ik jullie mijn eerste verslag uit het zeer zonnige Buenos Aires. Dag van vertrek was vreemd maar leuk. Xander kreeg de sleutel van zijn huis (vet!) en 3 uur na de champagne stond ik op schiphol. En met mij onverwacht veel vrienden om me uit te zwaaien. Leuk! (te) Zwaar bepakt vertrokken naar Buenos Aires. De stad waarvan geschietkundigen het nog steeds niet eens zijn over de datum waarop het is gesticht. Wat wel bekend is dat de stad vernoemd is naar Nuestra Señora de Santa maria del Buen Ayre (Onze Lieve Vrouwe van de Goede Wind). De bewoners worden porteños (havenbewoners) genoemd.

In Buenos Aires haalt Barbara me op en brent me naar Señora Martha. Mijn gastgezin bestaat uit 1 persoon. Mas o menos 70 jaar oud. Als ze niet aan het bellen is, dan kijkt ze novelles (soap's). Ze is erg aardig en kletst vanaf het begin van de ochtend als we samen ontbijten, tot aan het avondeten lekker door. Woon in de wijk Belgrano. Redelijk chique wijk. We hebben 24 uur per dag een bewaker voor de deur. Al vallen ze zo af en toe wel in slaap.... Het is hier rond de 30 graden.

Eerste dagen de stad gaan verkennen. En wat valt hier nou op? Mensen staan allemaal netjes achter elkaar in de rij voor de bus. Die rij is soms wel 20 meter lang. Als er in el subte (metro) een plek vrij komt, dan kijken de mannen eerst om zich heen of een vrouw wil zitten en biedt haar de plek aan. Zelfde in de bus, ze openen de deur etc. In parken lopen hondenuitlaters met wel 15 tot 20 honden. Echt geweldig gezicht. Als ik ze zie aankomen dan loop ik natuurlijk wel ff een blokje om ;-) Door de vele europeze invloeden hier staan er prachtige gebouwen. En iedereen zoent iedereen. 1 zoen op de wang. Transport gaat via de colectivo (bus) of subte (metro) en die rijden af en aan. Verkeer is een chaos en oversteken een uitdaging op zich. Mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam. Op die taxichauffeur na dan die me (ongevraagd) de toeristiche route gaf...

Na 3 dagen alleen de stad verkennen verheug ik me op mijn eerste schooldag. Mensen leren kennen om samen de stad en natuurlijk het uitgaansleven mee te verkennen. Vreemde gewaarwording als je dan een ´school' inloopt en je blijkt de enige student te zijn... School was op last van de brandweer gesloten om de vloeren te impregneren. Alles liep uit en andere studenten waren overgeplaatst naar een andere school. Mijn eerste dag zouden ze weer open gaan. Er is alleen geen electriciteit, geen stoelen, geen tafels, geen computers etc. Er schiet me maar 1 ding te binnen Mooi he.... Alles! De Peru gangers snappen hem zeker. Betekent zoiets als ook al zit alles tegen, je bent toch maar even lekker 6 maanden op vakantie, dus maak je niet druk... Ik zal hem vaker nodig hebben deze week blijkt later. Deze week is het behelpen en vanaf volgende week komen er meer studenten en facitliteiten. Krijg nu prive les. Alles heeft zo zijn voor- en nadelen. Tijdens een city tour heb ik een Nederlands meisje ontmoet met wie ik nu af en toe afspreek.

Door de school krijg ik een tangoles aangeboden en dat laat ik natuurlijk niet schieten. In de kelder van een gebouw in Pamermo viejo (oud gedeelte) blijkt opeens een danszaal te zijn zo groot als.. ja zo groot als een voetbalveld.. nou ja zaalvoetbal... dus eigenlijk handbalveld. Bij gebrek aan mooie hakjes doe ik de les op mijn slippers (val enigzins uit de toon, maar ja). Had ook voor bergschoenen kunnen kiezen, maar dit leek me de beste optie. Naast nog enkele toeristen zijn er ook veel porteños (havenbewoners, mensen uit buenos aires) wat het geheel wel heel erg leuk maakt. Geen gebrek aan mannen, wat bij dansschool Ponne nog wel eens anders was... Ik leer de eerste passen en tegelijk leer ik wat leuke mensen kennen met wie ik daarna lekker uit eten ben gegaan. Daarna terug naar de kelder waar we een ge-wel-di-ge show krijgen te zien van de dansleraren. Wauw! Ze maken er een hele show van en betrekken het publiek erbij. Als de dansleraren iemand uit het publiek kiezen om verder mee te dansen valt het oog van 1 van hen op mij. Na enig tegenstribbelen ga ik dan toch de dansvloer op. 300 man die naar me kijken, het licht gaat uit, de muziek gaat aan en ze spelen... hmmm geen tango, maar schuifelmuziek! Haha gefopt. Daarna nog wel even leuk met die leraar staan dansen en ja, ze kunnen het echt goed! Tot in de vroege uurtjes in de club gebleven.

Ben in 1 van mijn vrije middagen nog naar Recoletta gegaan. Naar de begraafplaats van o.a. Eva Duarte (Peron). Waar het niet lijkt op een begraafplaats, maar meer op een soort miniatuurstad. Die mensen liggen begraven in huizen waar sommige mensen nog jaloers op zouden zijn. Daarna zoek ik een bankje op in de schaduw en daar klets ik vervolgens 2 uur met een local. Ze geeft me wat leuke tips en haar telefoonnummer.

Mijn vlucht naar Ushuaia, het zuidelijkste nog bewoonde puntje van deze aarde is inmiddels geboekt voor 31 januari. Tot die tijd zijn er nog vele dingen te doen in de stad hier waar ik jullie de volgende keer van op de hoogte stel.

Ik heb op http://www.marlies.reismee.nl/ wat foto's geplaatst van mijn eerste dagen en daar kan iedereen ook zien en volgen waar ik ben en wat ik doe. Hoop dat jullie even een kijkje nemen op deze site zo af en toe. Hoor graag hoe het met iedereen is in Nederland! Voor nu..

¡Suerte para todos!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Marlies