Hola amigos!

Zoals beloofd en door enkele al gevraagd stuur ik jullie mijn eerste verslag uit het zeer zonnige Buenos Aires. Dag van vertrek was vreemd maar leuk. Xander kreeg de sleutel van zijn huis (vet!) en 3 uur na de champagne stond ik op schiphol. En met mij onverwacht veel vrienden om me uit te zwaaien. Leuk! (te) Zwaar bepakt vertrokken naar Buenos Aires. De stad waarvan geschietkundigen het nog steeds niet eens zijn over de datum waarop het is gesticht. Wat wel bekend is dat de stad vernoemd is naar Nuestra Señora de Santa maria del Buen Ayre (Onze Lieve Vrouwe van de Goede Wind). De bewoners worden porteños (havenbewoners) genoemd.

In Buenos Aires haalt Barbara me op en brent me naar Señora Martha. Mijn gastgezin bestaat uit 1 persoon. Mas o menos 70 jaar oud. Als ze niet aan het bellen is, dan kijkt ze novelles (soap's). Ze is erg aardig en kletst vanaf het begin van de ochtend als we samen ontbijten, tot aan het avondeten lekker door. Woon in de wijk Belgrano. Redelijk chique wijk. We hebben 24 uur per dag een bewaker voor de deur. Al vallen ze zo af en toe wel in slaap.... Het is hier rond de 30 graden.

Eerste dagen de stad gaan verkennen. En wat valt hier nou op? Mensen staan allemaal netjes achter elkaar in de rij voor de bus. Die rij is soms wel 20 meter lang. Als er in el subte (metro) een plek vrij komt, dan kijken de mannen eerst om zich heen of een vrouw wil zitten en biedt haar de plek aan. Zelfde in de bus, ze openen de deur etc. In parken lopen hondenuitlaters met wel 15 tot 20 honden. Echt geweldig gezicht. Als ik ze zie aankomen dan loop ik natuurlijk wel ff een blokje om ;-) Door de vele europeze invloeden hier staan er prachtige gebouwen. En iedereen zoent iedereen. 1 zoen op de wang. Transport gaat via de colectivo (bus) of subte (metro) en die rijden af en aan. Verkeer is een chaos en oversteken een uitdaging op zich. Mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam. Op die taxichauffeur na dan die me (ongevraagd) de toeristiche route gaf...

Na 3 dagen alleen de stad verkennen verheug ik me op mijn eerste schooldag. Mensen leren kennen om samen de stad en natuurlijk het uitgaansleven mee te verkennen. Vreemde gewaarwording als je dan een ´school' inloopt en je blijkt de enige student te zijn... School was op last van de brandweer gesloten om de vloeren te impregneren. Alles liep uit en andere studenten waren overgeplaatst naar een andere school. Mijn eerste dag zouden ze weer open gaan. Er is alleen geen electriciteit, geen stoelen, geen tafels, geen computers etc. Er schiet me maar 1 ding te binnen Mooi he.... Alles! De Peru gangers snappen hem zeker. Betekent zoiets als ook al zit alles tegen, je bent toch maar even lekker 6 maanden op vakantie, dus maak je niet druk... Ik zal hem vaker nodig hebben deze week blijkt later. Deze week is het behelpen en vanaf volgende week komen er meer studenten en facitliteiten. Krijg nu prive les. Alles heeft zo zijn voor- en nadelen. Tijdens een city tour heb ik een Nederlands meisje ontmoet met wie ik nu af en toe afspreek.

Door de school krijg ik een tangoles aangeboden en dat laat ik natuurlijk niet schieten. In de kelder van een gebouw in Pamermo viejo (oud gedeelte) blijkt opeens een danszaal te zijn zo groot als.. ja zo groot als een voetbalveld.. nou ja zaalvoetbal... dus eigenlijk handbalveld. Bij gebrek aan mooie hakjes doe ik de les op mijn slippers (val enigzins uit de toon, maar ja). Had ook voor bergschoenen kunnen kiezen, maar dit leek me de beste optie. Naast nog enkele toeristen zijn er ook veel porteños (havenbewoners, mensen uit buenos aires) wat het geheel wel heel erg leuk maakt. Geen gebrek aan mannen, wat bij dansschool Ponne nog wel eens anders was... Ik leer de eerste passen en tegelijk leer ik wat leuke mensen kennen met wie ik daarna lekker uit eten ben gegaan. Daarna terug naar de kelder waar we een ge-wel-di-ge show krijgen te zien van de dansleraren. Wauw! Ze maken er een hele show van en betrekken het publiek erbij. Als de dansleraren iemand uit het publiek kiezen om verder mee te dansen valt het oog van 1 van hen op mij. Na enig tegenstribbelen ga ik dan toch de dansvloer op. 300 man die naar me kijken, het licht gaat uit, de muziek gaat aan en ze spelen... hmmm geen tango, maar schuifelmuziek! Haha gefopt. Daarna nog wel even leuk met die leraar staan dansen en ja, ze kunnen het echt goed! Tot in de vroege uurtjes in de club gebleven.

Ben in 1 van mijn vrije middagen nog naar Recoletta gegaan. Naar de begraafplaats van o.a. Eva Duarte (Peron). Waar het niet lijkt op een begraafplaats, maar meer op een soort miniatuurstad. Die mensen liggen begraven in huizen waar sommige mensen nog jaloers op zouden zijn. Daarna zoek ik een bankje op in de schaduw en daar klets ik vervolgens 2 uur met een local. Ze geeft me wat leuke tips en haar telefoonnummer.

Mijn vlucht naar Ushuaia, het zuidelijkste nog bewoonde puntje van deze aarde is inmiddels geboekt voor 31 januari. Tot die tijd zijn er nog vele dingen te doen in de stad hier waar ik jullie de volgende keer van op de hoogte stel.

Ik heb op http://www.marlies.reismee.nl/ wat foto's geplaatst van mijn eerste dagen en daar kan iedereen ook zien en volgen waar ik ben en wat ik doe. Hoop dat jullie even een kijkje nemen op deze site zo af en toe. Hoor graag hoe het met iedereen is in Nederland! Voor nu..

¡Suerte para todos!